"klang" po polsku — Słownik niemiecko-polski | zobacz "klang" po niemiecku

klingen ***

czasownik

Formy nieregularne: klingt Präsens (er/sie/es), klang Präteritum (er/sie/es), geklungen Partizip II

Odmiana nieregularna: odmiana mocna

brzmieć, dźwięczeć
Das klingt nicht gut. (To nie brzmi dobrze.)

Diese Glocke klingt seltsam. (Dźwięk tego dzwonu brzmi dziwnie.)

rzeczownik (rodzaj męski)

Liczba mnoga: die Klänge

rzeczownik (rodzaj żeński)

Liczba mnoga: die Klingen

czasownik

klingeln = dzwonić

erklingen = rozbrzmiewać, rozlegać się, dźwięczeć

verklingen = ustawać, cichnąć (dźwięk) +1 znaczenie

ausklingen = przebrzmiewać (dźwięk) +1 znaczenie

anklingen = być wyczuwalnym

nachklingen = rozbrzmiewać, pobrzmiewać, wracać echem +1 znaczenie

przymiotnik

klangvoll = dźwięczny